YOKOLMAK
Yüreğim olmuş buz gibi,
Solgun, ölgün, cansız…
Üşeniyor sanki
Çarpmaya.
Ne bir istek
Ne bir yaşam sevinci
Hüzün yalnız hüzün
Kaplamış içimi
Kara
Kapkara
Karanlık
Yok en ufak bir ışık…..
Kımıldamak isteği yok
Kurtulmak istenci hiç yok
Durmuş sanki yaşam.
Durmuş sanki zaman.
Durmak….
Bir daha çarpmamak
Kurtuluş…….
Yeni bir evrende
Yeni bir yaşama başlamak
