BU DUYGUSAL BİR YAZIDIR, BİLİMSEL DEĞERİ DE YOKTUR, EDEBİ DEĞERİ DE…..
HERŞEY ‘BANA GÖRE’ DİR.
Dr. Aytekin Altıntaş
MEZUNİYET BALOSU
2 temmuz Cuma akşamı Seyhan otelinde 2004 mezunlarının balosundaydım. Çok eğlendim. Katılan öğretim üyelerinin hemen hepsinin çok güzel bir gece geçirdiğini ve eğlendiğini sanıyorum. Çoğunluğu opera sanatçılarında kurulu bir müzik grubu eşliğinde gerçekleştirilen balo son yıllarda katıldığım en güzel toplantıydı diyebilirim. Geceye gelen öğretim üyeleri ve öğrenciler, öğretim üyesi ve öğrenci birlikteliğinin – bana göre olması gereken-bir başka boyutunu yaşadılar, çok da mutlu oldular.
Asistanlık yıllarımdan beri, Adana’da olduğum dönemlerde mezuniyet balolarına katıldım. Yanılıyor olabilirim, ama bir gözlemimi aktarmak istiyorum. Mahir Gülşen, Oktay Kadayıfçı, Atilla Tanyeli, Merih-Levent Soylu, Bülent Antmen, Erbuğ Keskin, Hüseyin Bayram, Emre Alhan, Gülbin-Emre Karakoç, Mehmet Satar,Cüneyt Evrüke Handan-Sinan Zeren ve adını saymayı unuttuğum birkaç kişi dışında bu toplantılara o dönem dekanı, rektörü ve çevresi dışında kimse katılmıyor (Neden?). Duygusal davrandığımı biliyorum, ama gönlüm öğrencilerimizin düzenlediği toplantıları bahane ederek tüm öğretim üyesi arkadaşlarımın birlikte olmasını arzuluyor. Öğrencilerimize ‘biz sizlerin yanınızdayız mesajı’ verme yanında birbirimizle olan ilişkimize de yararlı olacağı kanısındayım. Bu gecelere katılmak istemeyen bazı arkadaşlarım zamanlarının olmadığı gerçeği dışında , programın genellikle kötü olduğu, iyi organize edilmediği, öğrencilerin taşkınlık yaptığı gibi bir takım gerekçeler öne sürüyorlar. Birçoğu yardım olsun diye davetiye alıp baloya gelmiyorlar. Saygı duyuyor ve haklı olduklarını biliyorum, ama öğretim üyeleri varlıklarıyla masaları süslediğinde herşeyin daha güzel olacağına da inanıyorum. Belki de nasıl eğlenileceği ve böyle gecelerde nasıl davranılacağı eğitimini de vermiş oluruz. Bu sene ki mezunlar baloyu çok güzel organize etmişlerdi, yemek seçiminden müziğe kadar herşey birinci sınıftı. Aryalar, napoliten şarkılar ve latin müziğinden popüler parçalarla başlayan gece daha sonra popüler müzik ve sevilen dans parçalarıyla devam etti. Tıp öğrencisi kendisine hekimliği öğreten hocalarını elbette ki asla unutmayacaktır. Hastaya dokunmayı, dikiş atmayı, iğne yapmayı, kalb dinlemeyi……Ama eminim yürekleri dinlemeyi öğreten ve yüreklerini dinleten hocalarını bir başka hatırlayacaktır. Ben geceye katılan doktorların Mahir hocalarının liderliğinde efe oyunu oynamalarını, İlhan Tuncer hocalarıyla birlikte halay çekmelerini, Şaban hocalarının sahnede ‘fakir bir şairim ama yüreğim zengindir a canım’ arabeskini söylemesini, Emre Toğrul ve Atila Tanyeli hocalarının anlattığı Adana’lı fıkralarını unutacaklarını hiç sanmıyorum. Aslında o kadar hoş vakit geçirdik ki bir ara gecenin mezuniyet balosu olduğunu unutup öğretim üyeleri arkadaşlarımızla özel bir gece yaptığımızı düşündüm. (Yer ve zaman nedeniyle unvanlarını yazmadan ve kıdem sırasına bakmadan) Yalçın Kekeç, İsmet Tan, Figen -Şaban Doran, Fikri Başlamışlı, Bülent Antmen, Anış Arıboğan Oktay Kadayıfçı, Erbuğ Keskin, İlhan Tuncer, Atilla Tanyeli, Derya Altıntaş, Fusun Uysal, Merih –Levent Soylu, Cüneyt Evrüke, Yaman Sarper, Emre Toğrul, Abdi Bozkurt, Nejat Narlı, İbrahim Ürünsak, Ersin Akpınar, Esra Saatçi, Dinçer-Hacer Yıldızlar ve öğrencilerin gösterdiği bu birliktelik bir kere daha Tıp fakültemle onurlanmakta ki haklılığımı göstermiş oldu, sevindim.
30 haziran akşamı yemin törenine katılıp sahnede yeni mezun öğrencilerimizin binişlerinin altında sakladıkları güvercinleri bıraktığında duygulanmamak olanaksızdı. Simgelemek istedikleri şey barışa verdikleri önem miydi, yoksa hepimize artık özgürlüklerine kavuştuklarını mı hatırlatmak istiyorlardı bilmiyorum, ben asıl bizim güvercinlerimizin yuvamızdan uçtuğunu düşünerek duygulandım. Böyle günlerde birlikte olmak gerekiyor diye düşünüyorum. Yeni doktorlar yuvadan uçarken daha iyi bir izlenimle ayrılmalı, Çukurovalılık ruhu pekiştirilmeli ve bir güç oluşmalı.
Evet sevgili arkadaşlarım, hızla yazılmış mezuniyet balosu anılarım bunlar. Unuttuğum isimler varsa özür dilerim. Bu dönem öğrencilerin düzenledikleri etkinliklere daha çok sayıda öğretim üyesinin katılması ve güzelliklerin ve sevginin paylaşılması dileğiyle. Şairin dediği gibi….
‘Dünyayı güzellik kurtaracak
Bir insanı sevmekle başlayacak herşey’
