“Bir insanı sevmekle başlayacak her şey…..” Benim yaşama bakışımı özetleyen kısacık bir cümle… Yalnızca insanlar için değil tüm doğa için varolmanın olmazsa olmaz koşulu sevgi benim için… Sevgi kaçınılmaz olarak insancıllığa götürüyor insanı. Ve bence insancıllıkla içiçeliği en yoğun yaşatan meslek hekimlik. Öncelikle insan sağlığı, sonra diğer şeyler.. Sevgisiz olamayan, insalcıllıkla çok yoğun bağlantısı olan bir diğer meslek ise öğretmenlik. İnsanlara yaşamı sorgulamayı öğretmenin, gencecik beyinlere örnek olmanın gururunu yaşıyor insan… Ben şanslı bir iyim diye düşündüm hep, hem hekim oldum, hemde öğretim üyesi.. Birçok tıp öğrencisinin , bir çok kadın hastalıkları ve doğum asistanının mesleki eğitimine, ve alçak gönüllülük gösteremeyeceğim bir şekilde “aydınlanmalarına” katkıda bulundum. 2011 yılında dönemin YÖK ve sağlık politikaları ile uyuşmamın olanaksız olduğunu anlayarak çok sevdiğim Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesinden ve sevgili öğrencilerimden ayrıldım. Şu anda yalnızca özel muayenemde hastalarımla başbaşayım. Adana ili içerisinde bulunan özel hastanelerin çoğunda ameliyat yapma olanağım var. Her yerde dostlarım, sevdiklerim , meslektaşlarım ve yardımcı sağlık personeli var.